پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

از دو طرف بام بشکل مکرر می‌افتیم و عبرت نمی‌گیریم. یا شهر را با برداشت‌ها و تفسیر‌های نادرست از شریعت، به سمت مردسالاری پیش می‌بریم و فاقد فضای زنانه خصوصا در زیر ساخت‌ها و فضای عمومی و یا با شعاردرمانی و وعده گرایی بی رنگ، قصد رفع بی عدالتی‌ها و تبعیض‌های پیدا و پنهان جنسیتی را داریم. تکلیف با خودمان مشخص نیست. اگر قصد تفکیک فضایی داریم، رویکرد برنامه ریزی مان الزاما باید دو و یا سه ساختی باشد. یعنی برای هر نوع خدمات و زیر ساختی، باید سه حالت مردانه، زنانه و عمومی در نظر گرفته شود (مثل مدرسه، مثل دستشویی و ...). اگر رویکرد برنامه ریزی مان تلفیقی و ترکیبی است. باید حساسیت‌های جنسیتی لحاظ شود. ادعای جداسازی فضا‌ها را داریم و وامانده در کمترین سطح برنامه ریزی تلفیقی هستیم. از شهرداران خود درباره فضای پارک ها، سینما‌ها، فضای ورزشی، مجسمه‌های شهری، نامگذاری خیابان ها، تقدیر از مشاهیر علمی و صد‌ها مصداق دیگر، سوال کنید. لطفا حرکت بینانسلی و تمدن سازی اسلامی -ایرانی را به یک مشت کارمند بخشنامه گرا و سیاسیون وامانده در خود واگذار نکنید. تمدن سازی، حرکت پیوسته توسعه‌ای و بینانسلی می‌خواهد.

نفیسه آزاد ، پژوهشگر جامعه‌شناسی شهری گفت: مطالعات روی محله‌هایی که جمع‌آوری معتادان روی آن‌ها انجام شده نشان می‌داد که بعد از ساماندهی‌های ضربتی، آسیب به محله‌های مجاور یا حتی محلات دیگر منتشر شد است: «ما نمی‌توانیم آسیب را در شهر تهران دستکاری کنیم و انتظار داشته باشیم تبعات آن در همان محله بماند. انتشار آسیب لزوما به محلات مجاور هم نیست، یعنی در زمینه آسیب‌های اجتماعی فرحزاد به هرندی وصل است، هرندی به خلازیر وصل است حتی اگر این مناطق به لحاظ جغرافیایی مجاور هم نباشند.»

جمعی از صاحبان مشاغل سیار تهران خطاب به شورای شهر، جهت رعایت ملاحظات اجتماعی، خواستار به رسمیت شناختن مشاغل سیار با رویکرد شفاف و عدالت محور شدند.

چنانکه بسیاری از ما در انتخاب شغل تجربه داریم، دیواری نامرئی مشاغل زنانه را از مشاغل مردانه جدا می‌کند. شغل‌هایی هستند که مردانه دانسته می‌شوند و شغل‌هایی که زنانه.